Ωσηέ

ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α

 1 ΛΟΓΟΣ Κυρίου, ος εγενήθη προς Ωσηέ τον του Βεηρεί εν ημέραις ‘Οζίου και Ιωάθαμ και Άχαζ και Εζεκίου βασιλέων Ιούδα και εν ημέραις Ιεροβοάμ υιού Ιωάς βασιλέως Ισραήλ.

 2 Αρχή λόγου Κυρίου εις Ωσηέ. και είπε Κύριος προς Ωσηέ· βάδιζε, λαβέ σεαυτω γυναίκα πορνείας και τέκνα πορνείας, διότι εκπορνεύουσα εκπορνεύσει η γη από όπισθεν του Κυρίου. 3 και επορεύθη και έλαβε την Γόμερ θυγατέρα Δεβηλαϊμ, και συνέλαβε και έτεκεν αυτω υιόν. 4 και είπε Κύριος προς αυτόν· κάλεσον το όνομα αυτού Ιεζραέλ, διότι έτι μικρόν και εκδικήσω το αίμα του Ιεζραέλ επί τον οίκον Ιούδα και καταπαύσω βασιλείαν οίκου Ισραήλ. 5 και έσται εν τη ημέρα εκείνη συντρίψω το τόξον του Ισραήλ εν κοιλάδι του Ιεζραέλ. 6 και συνέλαβεν έτι και έτεκε θυγατέρα, και είπεν αυτω· κάλεσον το όνομα αυτής,
Ουκ-ηλεημένη, διότι ου μη προσθήσω έτι ελεήσαι τον οίκον Ισραήλ, αλλ ‘ ή αντιτασσόμενος αντιτάξομαι αυτοίς. 7 τους δε υιούς Ιούδα ελεήσω και σώσω αυτούς εν Κυρίω Θεω αυτών και ου σώσω αυτούς εν τόξω ουδέ εν ρομφαία ουδέ εν πολέμω ουδέ εν ίπποις ουδέ εν ιππεύσι. 8 και απεγαλάκτισε την Ουκ-ηλεημένην, και συνέλαβεν έτι και έτεκεν υιόν. 9 και είπε· κάλεσον το όνομα αυτού Ου-λαός-μου, διότι υμείς ου λαός μου, και εγώ ουκ ειμί υμών.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β

 1 ΚΑΙ ην ο αριθμός των υιών Ισραήλ ως η άμμος της θαλάσσης, ή ουκ εκμετρηθήσεται ουδέ εξαριθμηθήσεται. και έσται εν τω τόπω, ου ερρέθη αυτοίς· ου λαός μου υμείς, κληθήσονται και αυτοί υιοί Θεού ζώντος. 2 και συναχθήσονται υιοί Ιούδα και οι υιοί Ισραήλ επί το αυτό και θήσονται εαυτοίς αρχήν μίαν και αναβήσονται εκ της γης, ότι μεγάλη η ημέρα του Ιεζραέλ. 3 είπατε τω αδελφω υμών· λαός μου και τη αδελφή υμών· ηλεημένη.

 4 Κρίθητε προς την μητέρα υμών, κρίθητε, ότι αύτη ου γυνή μου, και εγώ ουκ ανήρ αυτής. και εξαρώ την πορνείαν αυτής εκ προσώπου μου και την μοιχείαν αυτής εκ μέσου μαστών αυτής, 5 όπως αν εκδύσω αυτήν γυμνήν και αποκαταστήσω αυτήν καθώς ημέρα γενέσεως αυτής. και θήσω αυτήν έρημον και τάξω αυτήν ως γην άνυδρον και αποκτενώ αυτήν εν δίψει· 6 και τα τέκνα αυτής ου μη ελεήσω, ότι τέκνα πορνείας εστίν. 7 ότι εξεπόρνευσεν η μήτηρ αυτών, κατήσχυνεν η τεκούσα αυτά, ότι είπε· πορεύσομαι οπίσω των εραστών μου των διδόντων μοι τους άρτους μου και το ύδωρ μου και τα ιμάτιά μου και τα οθόνιά μου, το έλαιόν μου και πάντα όσα μοι καθήκει. 8 δια τούτο ιδού εγώ φράσσω την οδόν αυτής εν σκόλοψι και ανοικοδομήσω τας οδούς, και την τρίβον αυτής ου μη εύρη· 9 και καταδιώξεται τους εραστάς αυτής και ου μη καταλάβη αυτούς και ζητήσει αυτούς και ου μη εύρη αυτούς· και ερεί· πορεύσομαι και επιστρέψω προς τον άνδρα μου τον πρότερον, ότι καλώς μοι ην τότε ή νυν. 10 και αυτή ουκ έγων ότι εγώ έδωκα αυτη τον σίτον και τον οίνον και το έλαιον, και αργύριον επλήθυνα αυτη· αυτή δε αργυρά και χρυσά εποίησε τη Βάαλ. 11 δια τούτο επιστρέψω και κομιούμαι τον σίτόν μου καθ ‘ ωραν αυτού και τον οίνόν μου εν καιρω αυτού και αφελούμαι τα ιμάτιά μου και τα οθόνιά μου του μη καλύπτειν την ασχημοσύνην αυτής. 12 και νυν αποκαλύψω την ακαθαρσίαν αυτής ενώπιον των εραστών αυτής, και ουδείς ου μη εξέληται αυτήν εκ χειρός μου. 13 και αποστρέψω πάσας τας ευφροσύνας αυτής, εορτάς αυτής και τας νουμηνίας αυτής και τα σάββατα αυτής και πάσας τας πανηγύρεις αυτής. 14 και αφανιώ άμπελον αυτής και τας συκάς αυτής, όσα είπε· μισθώματά μου ταύτά εστιν α έδωκάν μοι οι ερασταί μου, και θήσομαι αυτά εις μαρτύριον, και καταφάγεται αυτά τα θηρία του αγρού, και τα πετεινά του ουρανού και τα ερπετά της γης. 15 και εκδικήσω επ ‘ αυτήν τας ημέρας των Βααλείμ, εν αις επέθυεν αυτοίς και περιετίθετο τα ενώτια αυτής και τα καθόρμια αυτής και επορεύετο οπίσω των εραστών αυτής, εμού δε επελάθετο, λέγει Κύριος. - 16 Δια τούτο ιδού εγώ πλανώ αυτήν και τάξω αυτήν ως έρημον και λαλήσω επί την καρδίαν αυτής 17 και δώσω αυτη τα κτήματα αυτής εκείθεν και την κοιλάδα Αχώρ διανοίξαι σύνεσιν αυτής, και ταπεινωθήσεται εκεί κατά τας ημέρας νηπιότητος αυτής και κατά τας ημέρας αναβάσεως αυτής εκ γης Αιγύπτου. 18 και έσται εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, καλέσει με· ο ανήρ μου, και ου καλέσει με έτι Βααλείμ· 19 και εξαρώ τα ονόματα των Βααλείμ εκ στόματος αυτής και ου μη μνησθώσιν ουκ έτι τα ονόματα αυτών. 20 και διαθήσομαι αυτοίς διαθήκην εν τη ημέρα εκείνη μετά των θηρίων του αγρού και μετά των πετεινών του ουρανού και των ερπετών της γης· και τόξον και ρομφαίαν και πόλεμον συντρίψω από της γης και κατοικιώ σε επ ‘ ελπίδι. 21 και μνηστεύσομαί σε εμαυτω εις τον αιώνα και μνηστεύσομαί σε εν δικαιοσύνη και εν κρίματι και εν ελέει και εν οικτιρμοίς 22 και μνηστεύσομαί σε εμαυτω εν πίστει, και επιγνώση τον Κύριον. 23 και έσται εν εκείνη τη ημέρα, λέγει Κύριος, επακούσομαι τω ουρανω, και αυτός επακούσεται τη γη, 24 και η γη επακούσεται τον σίτον και τον οίνον και το έλαιον, και αυτά επακούσεται τω Ιεζραέλ. 25 και σπερώ αυτήν εμαυτω επί της γης και ελεήσω την Ουκ-ηλεημένην και ερώ τω Ου-λαω-μου· λαός μου ει συ, και αυτός ερεί· Κύριος ο Θεός μου ει συ.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ

 1 ΚΑΙ είπε Κύριος προς με· έτι πορεύθητι και αγάπησον γυναίκα αγαπώσαν πονηρά και μοιχαλίν, καθώς αγαπά ο Θεός τους υιούς Ισραήλ και αυτοί αποβλέπουσιν επί θεούς αλλοτρίους και φιλούσι πέμματα μετά σταφίδων. 2 και εμισθωσάμην εμαυτω πεντεκαίδεκα αργυρίου και γομόρ κριθών και νέβελ οίνου 3 και είπα προς αυτήν· ημέρας πολλάς καθήση επ ‘ εμοί και ου μη πορνεύσης, ουδέ μη γένη ανδρί ετέρω, και εγώ επί σοί. 4 διότι ημέρας πολλάς καθήσονται οι υιοί Ισραήλ ουκ όντος βασιλέως ουδέ όντος άρχοντος ουδέ ούσης θυσίας ουδέ όντος θυσιαστηρίου ουδέ ιερατείας ουδέ δήλων. 5 και μετά ταύτα επιστρέψουσιν οι υιοί Ισραήλ και επιζητήσουσι Κύριον τον Θεόν αυτών και Δαυίδ τον βασιλέα αυτών· και εκστήσονται επί τω Κυρίω και επί τοις αγαθοίς αυτού επ ‘ εσχάτων των ημερών.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ

 1 ΑΚΟΥΣΑΤΕ λόγον Κυρίου, υιοί Ισραήλ, ότι κρίσις τω Κυρίω προς τους κατοικούντας την γην, διότι ουκ έστιν αλήθεια ουδέ έλεος ουδέ επίγνωσις Θεού επί της γης. 2 αρά και ψεύδος και φόνος και κλοπή και μοιχεία κέχυται επί της γης, και αίματα αφ ‘ αίμασι μίσγουσι. 3 δια τούτο πενθήσει η γη και σμικρυνθήσεται συν πάσι τοις κατοικούσιν αυτήν, συν τοις θηρίοις του αγρού και συν τοις ερπετοίς της γης και συν τοις πετεινοίς του ουρανού, και οι ιχθύες της θαλάσσης εκλείψουσιν, 4 όπως μηδείς μήτε δικάζηται μήτε ελέγχη μηδείς· ο δε λαός μου ως αντιλεγόμενος ιερεύς. 5 και ασθενήσεις ημέρας, και ασθενήσει ο προφήτης μετά σου· νυκτί ωμοίωσα την μητέρα σου. 6 ωμοιώθη ο λαός μου ως ουκ έχων γνώσιν· ότι συ επίγνωσιν απώσω, καγώ απώσομαί σε του μη ιερατεύειν μοι· και επελάθου νόμον Θεού σου, καγώ επιλήσομαι τέκνων σου. 7 κατά το πλήθος αυτών ούτως ήμαρτόν μοι· την δόξαν αυτών εις ατιμίαν θήσομαι. 8 αμαρτίας λαού μου φάγονται και εν ταις αδικίαις αυτών λήψονται τας ψυχάς αυτών. 9 και έσται καθώς ο λαός ούτως και ο ιερεύς· και εκδικήσω επ ‘ αυτόν τας οδούς αυτού και τα διαβούλια αυτού ανταποδώσω αυτω. 10 και φάγονται και ου μη εμπλησθώσιν, επόρνευσαν και ου μη κατευθύνωσι, διότι τον Κύριον εγκατέλιπον του φυλάξαι. - 11 Πορνείαν και οίνον και μέθυσμα εδέξατο καρδία λαού μου. 12 εν συμβόλοις επηρώτων, και εν ράβδοις αυτού απήγγελλον αυτω· πνεύματι πορνείας επλανήθησαν και εξεπόρνευσαν από του Θεού αυτών. 13 επί τας κορυφάς των ορέων εθυσίαζον και επί τους βουνούς έθυον, υποκάτω δρυός και λεύκης και δένδρου συσκιάζοντος, ότι καλόν σκέπη. δια τούτο εκπορνεύσουσιν αι θυγατέρες υμών, και αι νύμφαι υμών μοιχεύσουσι· 14 και ου μη επισκέψωμαι επί τας θυγατέρας υμών, όταν πορνεύσωσι, και επί τας νύμφας υμών, όταν μοιχεύσωσιν· ότι αυτοί μετά των πορνών συνεφύροντο και μετά των τετελεσμένων έθυον, και ο λαός ο συνίων συνεπλέκετο μετά πόρνης. - 15 Συ δε, Ισραήλ, μη αγνόει, και Ιούδα, μη εισπορεύεσθε εις Γάλγαλα και μη αναβαίνετε εις τον Οίκον Ων και μη ομνύετε ζώντα Κύριον. 16 διότι ως δάμαλις παροιστρώσα παροίστρησεν Ισραήλ· νυν νεμήσει αυτούς Κύριος ως αμνόν εν ευρυχώρω. 17 μέτοχος ειδώλων Εφραίμ έθηκεν εαυτω σκάνδαλα, 18 ηρέτισε Χαναναίους· πορνεύοντες εξεπόρνευσαν, ηγάπησαν ατιμίαν εκ φρυάγματος αυτών. 19 συστροφή πνεύματος συ ει εν ταις πτέρυξιν αυτής, και καταισχυνθήσονται εκ των θυσιαστηρίων αυτών.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε

 1 ΑΚΟΥΣΑΤΕ ταύτα, οι ιερείς, και προσέχετε, οίκος Ισραήλ, και ο οίκος του βασιλέως, ενωτίζεσθε, διότι προς υμάς εστι το κρίμα· ότι παγίς εγενήθητε τη σκοπιά και ως δίκτυον εκτεταμένον επί το Ιταβύριον, 2 ό οι αγρεύοντες την θήραν κατέπηξαν. εγώ δε παιδευτής υμών· 3 εγώ έγνων τον Εφραίμ, και Ισραήλ ουκ απέστη απ ‘ εμού· διότι νυν εξεπόρνευσεν Εφραίμ, εμιάνθη Ισραήλ. 4 ουκ έδωκαν τα διαβούλια αυτών του επιστρέψαι προς τον Θεόν αυτών, ότι πνεύμα πορνείας εν αυτοίς εστι, τον δε Κύριον ουκ επέγνωσαν. 5 και ταπεινωθήσεται η ύβρις του Ισραήλ εις πρόσωπον αυτού, και Ισραήλ και Εφραίμ ασθενήσουσιν εν ταις αδικίαις αυτών, και ασθενήσει και Ιούδας μετ ‘ αυτών. 6 μετά προβάτων και μόσχων πορεύσονται του εκζητήσαι τον Κύριον και ου μη εύρωσιν αυτόν, ότι εκκέκλικεν απ ‘ αυτών, 7 ότι τον Κύριον εγκατέλιπον, ότι τέκνα αλλότρια εγεννήθησαν αυτοίς· νυν καταφάγεται αυτούς η ερυσίβη, και τους κλήρους αυτών. - 8 Σαλπίσατε σάλπιγγι επί τους βουνούς, ηχήσατε επί των υψηλών, κηρύξατε εν τω οίκω Ων· εξέστη Βενιαμίν, 9 Εφραίμ εις αφανισμόν εγένετο εν ημέραις ελέγχου· εν ταις φυλαίς του Ισραήλ έδειξα πιστά. 10 εγένοντο οι άρχοντες Ιούδα ως μετατιθέντες όρια, επ ‘ αυτούς εκχεώ ως ύδωρ το όρμημά μου. 11 κατεδυνάστευσεν Εφραίμ τον αντίδικον αυτού, κατεπάτησε κρίμα, ότι ήρξατο πορεύεσθαι οπίσω των ματαίων. 12 και εγώ ως ταραχή τω Εφραίμ και ως κέντρον τω οίκω Ιούδα. 13 και είδεν Εφραίμ την νόσον αυτού και Ιούδας την οδύνην αυτού, και επορεύθη Εφραίμ προς Ασσυρίους και απέστειλε πρέσβεις προς βασιλέα Ιαρείμ· και αυτός ουκ ηδυνάσθη ιάσασθαι υμάς, και ου μη διαπαύση εξ υμών οδύνη. 14 διότι εγώ ειμι ως πανθήρ τω Εφραίμ και ως λέων τω οίκω Ιούδα· και εγώ αρπώμαι και πορεύσομαι και λήψομαι, και ουκ έσται ο εξαιρούμενος. 15 πορεύσομαι και επιστρέψω εις τον τόπον μου, έως ου αφανισθώσι· και ζητήσουσι το πρόσωπόν μου, εν θλίψει αυτών ορθριούσι προς με λέγοντες·

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ

 1 ΠΟΡΕΥΘΩΜΕΝ και επιστρέψωμεν προς Κύριον τον Θεόν ημών, ότι αυτός ήρπακε και ιάσεται ημάς, πατάξει και μοτώσει ημάς· 2 υγιάσει ημάς μετά δύο ημέρας, εν τη ημέρα τη τρίτη εξαναστησόμεθα και ζησόμεθα ενώπιον αυτού 3 και γνωσόμεθα· διώξωμεν του γνώναι τον Κύριον, ως όρθρον έτοιμον ευρήσομεν αυτόν, και ήξει ως υετός ημίν πρώϊμος και όψιμος γη. 4 τι σοι ποιήσω Εφραίμ; τι σοι ποιήσω Ιούδα; το δε έλεος υμών ως νεφέλη πρωϊνή και ως δρόσος ορθρινή πορευομένη. - 5 Δια τούτο απεθέρισα τους προφήτας υμών, απέκτεινα αυτούς εν ρήματι στόματός μου, και το κρίμα μου ως φως εξελεύσεται· 6 διότι έλεος θέλω και ου θυσίαν και επίγνωσιν Θεού ή ολοκαυτώματα. 7 αυτοί δε εισιν ως άνθρωπος παραβαίνων διαθήκην· εκεί κατεφρόνησέ μου 8 Γαλαάδ πόλις εργαζομένη μάταια, ταράσσουσα ύδωρ, 9 και η ισχύς σου ανδρός πειρατού· έκρυψαν ιερείς οδόν, εφόνευσαν Σίκιμα, ότι ανομίαν εποίησαν. 10 εν τω οίκω του Ισραήλ είδον φρικώδη εκεί, πορνείαν του Εφραίμ· εμιάνθη Ισραήλ και Ιούδα. 11 άρχου τρυγάν σεαυτω εν τω επιστρέφειν με την αιχμαλωσίαν του λαού μου εν τω ιάσασθαί με τον Ισραήλ.

ΩΣΗΕ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ

 1 ΚΑΙ αποκαλυφθήσεται η αδικία Εφραίμ και η κακία Σαμαρείας, ότι ειργάσαντο ψευδή· και κλέπτης προς αυτόν εισελεύσεται, εκδιδύσκων ληστής εν τη οδω αυτού, 2 όπως συνάδωσιν ως άδοντες τη καρδία αυτών. πάσας τας κακίας αυτών εμνήσθην· νυν εκύκλωσαν αυτούς τα διαβούλια αυτών, απέναντι του προσώπου μου εγένοντο. 3 εν ταις κακίαις αυτών εύφραναν βασιλείς και εν τοις ψεύδεσιν αυτών άρχοντας· 4 πάντες μοιχεύοντες, ως κλίβανος καιόμενος εις πέψιν κατακαύματος από της φλογός, από φυράσεως στέατος έως του ζυμωθήναι αυτό. 5 αι ημέραι των βασιλέων υμών, ήρξαντο οι άρχοντες θυμούσθαι εξ οίνου, εξέτεινε την χείρα αυτού μετά λοιμών· 6 διότι ανεκαύθησαν ως κλίβανος αι καρδίαι αυτών, εν τω καταράσσειν αυτούς, όλην την νύκτα όπου Εφραίμ ενεπλήσθη, πρωϊ εγενήθη, ανεκαύθη ως πυρός φέγγος. 7 πάντες εθερμάνθησαν ως κλίβανος και κατέφαγον τους κριτάς αυτών· πάντες οι βασιλείς αυτών έπεσαν, ουκ ην εν αυτοίς ο επικαλούμενος προς με. - 8 Εφραίμ εν τοις λαοίς αυτού συνεμίγνυτο, Εφραίμ εγένετο εγκρυφίας ου μεταστρεφόμενος. 9 κατέφαγον αλλότριοι την ισχύν αυτού, αυτός δε ουκ έγνω· και πολιαί εξήνθησαν αυτω, και αυτός ουκ έγνω. 10 και ταπεινωθήσεται η ύβρις Ισραήλ εις πρόσωπον αυτού, και ουκ επέστρεψαν προς Κύριον τον Θεόν αυτών και ουκ εξεζήτησαν αυτόν εν πάσι τούτοις. 11 και ην Εφραίμ ως περιστερά άνους ουχ έχουσα καρδίαν· Αίγυπτον επεκαλείτο και εις Ασσυρίους επορεύθησαν. 12 καθώς αν πορεύωνται, επιβαλώ επ ‘ αυτούς το δίκτυόν μου· καθώς τα πετεινά του ουρανού κατάξω αυτούς, παιδεύσω αυτούς εν τη ακοή της θλίψεως αυτών. 13 ουαί αυτοίς, ότι απεπήδησαν απ ‘ εμού· δείλαιοί εισιν, ότι ησέβησαν εις εμέ· εγώ δε ελυτρωσάμην αυτούς, αυτοί δε κατελάλησαν κατ ‘ εμού ψευδή. 14 και ουκ εβόησαν προς με αι καρδίαι αυτών, αλλ ‘ ή ωλόλυζον εν ταις κοίταις αυτών· επί σίτω και οίνω κατετέμνοντο. 15 επαιδεύθησαν εν εμοί, καγώ κατίσχυσα τους βραχίονας αυτών, και εις εμέ ελογίσαντο πονηρά. 16 απεστράφησαν εις ουδέν, εγένοντο ως τόξον εντεταμένον· πεσούνται εν ρομφαία οι άρχοντες αυτών δι ‘ απαιδευσίαν γλώσσης αυτών· ούτος ο φαυλισμός αυτών εν γη Αιγύπτω.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η

 1 ΕΙΣ κόλπον αυτών ως γη, ως αετός επί οίκον Κυρίου, ανθ ‘ ων παρέβησαν την διαθήκην μου και κατά του νόμου μου ησέβησαν. 2 εμέ κεκράξονται· ο Θεός, εγνώκαμέν σε. 3 ότι Ισραήλ απεστρέψατο αγαθά, εχθρόν κατεδίωξαν. 4 εαυτοίς εβασίλευσαν και ου δι ‘ εμού· ήρξαν και ουκ εγνώρισάν μοι· το αργύριον αυτών και το χρυσίον αυτών εποίησαν εαυτοίς είδωλα, όπως εξολοθρευθώσιν. 5 απότριψαι τον μόσχον σου, Σαμάρεια· παρωξύνθη ο θυμός μου επ ‘ αυτούς· έως τίνος ου μη δύνωνται καθαρισθήναι εν τω Ισραήλ; 6 και αυτό τέκτων εποίησε, και ου θεός εστι· διότι πλανών ην ο μόσχος σου, Σαμάρεια. 7 ότι ανεμόφθορα έσπειραν, και η καταστροφή αυτών εκδέξεται αυτά· δράγμα ουκ έχον ισχύν του ποιήσαι άλευρον· εάν δε και ποιήση, αλλότριοι καταφάγονται αυτό. 8 κατεπόθη Ισραήλ, νυν εγένετο εν τοις έθνεσιν ως σκεύος άχρηστον, 9 ότι αυτοί ανέβησαν εις Ασσυρίους· ανέθαλε καθ ‘ εαυτόν Εφραίμ, δώρα ηγάπησαν· 10 δια τούτο παραδοθήσονται εν τοις έθνεσι. νυν εισδέξομαι αυτούς, και κοπάσουσι μικρόν του χρίειν βασιλέα και άρχοντας. 11 ότι επλήθυνεν Εφραίμ θυσιαστήρια, εις αμαρτίας εγένοντο αυτω θυσιαστήρια ηγαπημένα. 12 καταγράψω αυτω πλήθος και τα νόμιμα αυτού, εις αλλότρια ελογίσθησαν θυσιαστήρια τα ηγαπημένα. 13 διότι εάν θύσωσι θυσίαν και φάγωσι κρέα, Κύριος ου προσδέξεται αυτά· νυν μνησθήσεται τας αδικίας αυτών και εκδικήσει τας αμαρτίας αυτών. αυτοί εις Αίγυπτον απέστρεψαν και εν Ασσυρίοις ακάθαρτα φάγονται. 14 και επελάθετο Ισραήλ του ποιήσαντος αυτόν και ωκοδόμησαν τεμένη, και Ιούδας επλήθυνε πόλεις τετειχισμένας· και εξαποστελώ πυρ εις τας πόλεις αυτού, και καταφάγεται τα θεμέλια αυτών.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ

 1 ΜΗ χαίρε Ισραήλ, μηδέ ευφραίνου καθώς οι λαοί, διότι επόρνευσας από του Θεού σου· ηγάπησας δόματα επί πάντα άλωνα σίτου. 2 άλων και ληνός ουκ έγνω αυτούς, και ο οίνος εψεύσατο αυτούς. 3 ου κατώκησαν εν τη γη του Κυρίου· κατώκησεν Εφραίμ Αίγυπτον, και εν Ασσυρίοις ακάθαρτα φάγονται. 4 ουκ έσπεισαν τω Κυρίω οίνον και ουχ ήδυναν αυτω· αι θυσίαι αυτών ως άρτος πένθους αυτοίς, πάντες οι εσθίοντες αυτά μιανθήσονται, διότι οι άρτοι αυτών ταις ψυχαίς αυτών ουκ εισελεύσονται εις τον οίκον Κυρίου. 5 τι ποιήσετε εν ημέραις πανηγύρεως και εν ημέρα εορτής του Κυρίου; 6 δια τούτο ιδού πορεύσονται εκ ταλαιπωρίας Αιγύπτου, και εκδέξεται αυτούς Μέμφις, και θάψει αυτούς Μαχμάς· το αργύριον αυτών όλεθρος κληρονομήσει αυτό, άκανθαι εν τοις σκηνώμασιν αυτών. 7 ήκασιν αι ημέραι της εκδικήσεως, ήκασιν αι ημέραι της ανταποδόσεώς σου, και κακωθήσεται Ισραήλ ωσπερ ο προφήτης ο παρεξεστηκώς, άνθρωπος ο πνευματοφόρος· υπό του πλήθους των αδικιών σου επληθύνθη μανία σου. 8 σκοπός Εφραίμ μετά Θεού· προφήτης, παγίς σκολιά επί πάσας τας οδούς αυτού· μανίαν εν οίκω Κυρίου κατέπηξαν. 9 εφθάρησαν κατά τας ημέρας του βουνού· μνησθήσεται αδικίας αυτών, εκδικήσει αμαρτίας αυτών. - 10 Ως σταφυλήν εν ερήμω εύρον τον Ισραήλ και ως σκοπόν εν συκή πρώϊμον πατέρας αυτών είδον· αυτοί εισήλθον προς τον Βεελφεγώρ και απηλλοτριώθησαν εις αισχύνην, και εγένοντο οι εβδελυγμένοι ως οι ηγαπημένοι. 11 Εφραίμ ως όρνεον εξεπετάσθη, αι δόξαι αυτών εκ τόκων και ωδίνων και συλλήψεων· 12 διότι και εάν εκθρέψωσι τα τέκνα αυτών, ατεκνωθήσονται εξ ανθρώπων· διότι και ουαί αυτοίς εστι, σάρξ μου εξ αυτών. 13 Εφραίμ, ον τρόπον είδον. εις θήραν παρέστησαν τα τέκνα αυτών, και Εφραίμ του εξαγαγείν εις αποκέντησιν τα τέκνα αυτού. 14 δος αυτοίς, Κύριε· τι δώσεις αυτοίς; δος αυτοίς μήτραν ατεκνούσαν και μαστούς ξηρούς. 15 πάσαι αι κακίαι αυτών εν Γαλγάλ, ότι εκεί εμίσησα αυτούς· δια τας κακίας των επιτηδευμάτων αυτών εκ του οίκου μου εκβαλώ αυτούς, ου μη προσθήσω του αγαπήσαι αυτούς· πάντες οι άρχοντες αυτών απειθούντες. 16 επόνεσεν Εφραίμ· τας ρίζας αυτού εξηράνθη, καρπόν ουκ έτι μη ενέγκη· διότι και εάν γεννήσωσιν, αποκτενώ τα επιθυμήματα κοιλίας αυτών. 17 απώσεται αυτούς ο Θεός, ότι ουκ εισήκουσαν αυτού, και έσονται πλανήται εν τοις έθνεσιν.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι

 1 ΑΜΠΕΛΟΣ ευκληματούσα Ισραήλ, ο καρπός ευθηνών αυτής· κατά το πλήθος των καρπών αυτής επλήθυνε τα θυσιαστήρια, κατά τα αγαθά της γης αυτού ωκοδόμησε στήλας. 2 εμέρισαν καρδίας αυτών, νυν αφανισθήσονται· αυτός κατασκάψει τα θυσιαστήρια αυτών, ταλαιπωρήσουσιν αι στήλαι αυτών. 3 διότι νυν ερούσιν· ουκ έστι βασιλεύς ημίν, ότι ουκ εφοβήθημεν τον Κύριον, ο δε βασιλεύς τι ποιήσει ημίν; 4 λαλών ρήματα προφάσεις ψευδείς διαθήσεται διαθήκην· ανατελεί ως άγρωστις κρίμα επί χέρσον αγρού. 5 τω μόσχω του οίκου Ων παροικήσουσιν οι κατοικούντες Σαμάρειαν, ότι επένθησε λαός αυτού επ ‘ αυτόν· και καθώς παρεπίκραναν αυτόν, επιχαρούνται επί την δόξαν αυτού, ότι μετωκίσθη απ ‘ αυτού. 6 και αυτόν εις Ασσυρίους δήσαντες απήνεγκαν ξένια τω βασιλεί Ιαρείμ· εν δόματι Εφραίμ δέξεται, και αισχυνθήσεται Ισραήλ εν τη βουλή αυτού. 7 απέρριψε Σαμάρεια βασιλέα αυτής ως φρύγανον επί προσώπου ύδατος. 8 και εξαρθήσονται βωμοί Ων, αμαρτήματα του Ισραήλ· άκανθαι και τρίβολοι αναβήσονται επί τα θυσιαστήρια αυτών· και ερούσι τοις όρεσι· καλύψατε ημάς, και τοις βουνοίς· πέσατε εφ ‘ ημάς. - 9 Αφ ‘ ου οι βουνοί, ήμαρτεν Ισραήλ, εκεί έστησαν· ου μη καταλάβη αυτούς εν τω βουνω πόλεμος επί τα τέκνα αδικίας; 10 ήλθε παιδεύσαι αυτούς, και συναχθήσονται επ ‘ αυτούς λαοί εν τω παιδεύεσθαι αυτούς εν ταις δυσίν αδικίαις αυτών. 11 Εφραίμ δάμαλις δεδιδαγμένη αγαπάν νείκος, εγώ δε απελεύσομαι επί το κάλλιστον του τραχήλου αυτής· επιβιβώ Εφραίμ και παρασιωπήσομαι Ιούδαν, ενισχύσει αυτω Ιακώβ. 12 σπείρατε εαυτοίς εις δικαιοσύνην, τρυγήσατε εις καρπόν ζωής, φωτίσατε εαυτοίς φως γνώσεως, εκζητήσατε τον Κύριον έως του ελθείν γενήματα δικαιοσύνης υμίν. 13 ινατί παρεσιωπήσατε ασέβειαν και τας αδικίας αυτής ετρυγήσατε; εφάγετε καρπόν ψευδή, ότι ήλπισας εν τοις αμαρτήμασί σου, εν πλήθει δυνάμεώς σου. 14 και εξαναστήσεται απώλεια εν τω λαω σου, και πάντα τα περιτετειχισμένα σου οιχήσεται· ως άρχων Σαλαμάν εκ του οίκου του Ιεροβάαλ, εν ημέραις πολέμου μητέρα επί τέκνοις ηδάφισαν. 15 ούτως ποιήσω υμίν, οίκος του Ισραήλ, από προσώπου αδικίας κακιών υμών.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ

 1 ΟΡΘΡΟΥ απερρίφησαν, απερρίφη βασιλεύς Ισραήλ· ότι νήπιος Ισραήλ, και εγώ ηγάπησα αυτόν και εξ Αιγύπτου μετεκάλεσα τα τέκνα αυτού. 2 καθώς μετεκάλεσα αυτούς, ούτως απώχοντο εκ προσώπου μου· αυτοί τοις Βααλείμ έθυον και τοις γλυπτοίς εθυμίων. 3 και εγώ συνεπόδισα τον Εφραίμ, ανέλαβον αυτόν επί τον βραχίονά μου, και ουκ έγνωσαν ότι ίαμαι αυτούς. 4 εν διαφθορά ανθρώπων εξέτεινα αυτούς εν δεσμοίς αγαπήσεώς μου και έσομαι αυτοίς ως ραπίζων άνθρωπος επί τας σιαγόνας αυτού· και επιβλέψομαι προς αυτόν, δυνήσομαι αυτω. 5 κατώκησεν Εφραίμ εν Αιγύπτω, και Ασσούρ αυτός βασιλεύς αυτού, ότι ουκ ηθέλησεν επιστρέψαι. 6 και ησθένησε ρομφαία εν ταις πόλεσιν αυτού και κατέπαυσεν εν ταις χερσίν αυτού, και φάγονται εκ των διαβουλίων αυτών. 7 και ο λαός αυτού επικρεμάμενος εκ της κατοικίας αυτού, και ο Θεός επί τα τίμια αυτού θυμωθήσεται, και ου μη υψώση αυτόν. 8 τι σε διαθώμαι, Εφραίμ; υπερασπιώ σου, Ισραήλ; τι σε διαθω; ως Αδαμά θήσομαί σε και ως Σεβνείμ; μετεστράφη η καρδία μου εν τω αυτω, συνεταράχθη η μεταμέλειά μου. 9 ου μη ποιήσω κατά την οργήν του θυμού μου, ου μη εγκαταλίπω του εξαλειφθήναι τον Εφραίμ· διότι Θεός εγώ ειμι και ουκ άνθρωπος· εν σοί άγιος, και ουκ εισελεύσομαι εις πόλιν. 10 οπίσω Κυρίου πορεύσομαι· ως λέων ερεύξεται, ότι αυτός ωρύσεται, και εκστήσονται τέκνα υδάτων. 11 εκστήσονται ως όρνεον εξ Αιγύπτου και ως περιστερά εκ γης Ασσυρίων· και αποκαταστήσω αυτούς εις τους οίκους αυτών, λέγει Κύριος.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ

 1 ΕΚΥΚΛΩΣΕ με εν ψεύδει Εφραίμ και εν ασεβείας οίκος Ισραήλ και Ιούδα. νυν έγνω αυτούς ο Θεός, και λαός άγιος κεκλήσεται Θεού. 2 ο δε Εφραίμ πονηρόν πνεύμα εδίωξε, καύσωνα όλην την ημέραν· κενά και μάταια επλήθυνε και διαθήκην μετά Ασσυρίων διέθετο, και έλαιον εις Αίγυπτον ενεπορεύετο. 3 και κρίσις τω Κυρίω προς Ιούδαν του εκδικήσαι τον Ιακώβ· κατά τας οδούς αυτού και κατά τα επιτηδεύματα αυτού αποδώσει αυτω. 4 εν τη κοιλία επτέρνισε τον αδελφόν αυτού και εν κόποις αυτού ενίσχυσε προς Θεόν 5 και ενίσχυσε μετά αγγέλου, και ηδυνάσθη. έκλαυσαν και εδεήθησάν μου, εν τω οίκω Ων εύροσάν με, και εκεί ελαλήθη προς αυτούς. 6 ο δε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ έσται μνημόσυνον αυτού. 7 και συ εν Θεω σου επιστρέψεις· έλεον και κρίμα φυλάσσου και έγγιζε προς τον Θεόν σου διαπαντός. - 8 Χαναάν εν χειρί αυτού ζυγός αδικίας, καταδυναστεύειν ηγάπησε. 9 και είπε Εφραίμ· πλήν πεπλούτηκα, εύρηκα αναψυχήν εμαυτω. πάντες οι πόνοι αυτού ουχ ευρεθήσονται αυτω, δι ‘ αδικίας ας ήμαρτεν. 10 εγώ δε Κύριος ο Θεός σου ανήγαγόν σε εκ γης Αιγύπτου, έτι κατοικιώ σε εν σκηναίς καθώς ημέρα εορτής. 11 και λαλήσω προς προφήτας, και εγώ οράσεις επλήθυνα και εν χερσί προφητών ωμοιώθην. 12 ει μη Γαλαάδ εστιν, άρα ψευδείς ήσαν εν Γαλγάλ άρχοντες θυσιάζοντες, και τα θυσιαστήρια αυτών ως χελώναι επί χέρσον αγρού. 13 και ανεχώρησεν Ιακώβ εις πεδίον Συρίας, και εδούλευσεν Ισραήλ εν γυναικί και εν γυναικί εφυλάξατο. 14 και εν προφήτη ανήγαγε Κύριος τον Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου, και εν προφήτη διεφυλάχθη. 15 εθύμωσεν Εφραίμ και παρώργισε, και το αίμα αυτού επ ‘ αυτόν εκχυθήσεται, και τον ονειδισμόν αυτού ανταποδώσει αυτω Κύριος.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ

 1 ΚΑΤΑ τον λόγον Εφραίμ δικαιώματα έλαβεν αυτός εν τω Ισραήλ και έθετο αυτά τη Βάαλ και απέθανε. 2 και νυν προσέθεντο του αμαρτάνειν έτι, και εποίησαν εαυτοίς χώνευμα εκ του αργυρίου αυτών κατ ‘ εικόνα ειδώλων, έργα τεκτόνων συντετελεσμένα αυτοίς· αυτοί λέγουσι· θύσατε ανθρώπους, μόσχοι γαρ εκλελοίπασι. 3 δια τούτο έσονται ως νεφέλη πρωϊνή και ως δρόσος ορθρινή πορευομένη, ωσπερ χνούς αποφυσώμενος αφ ‘ άλωνος και ως ατμίς από δακρύων. 4 εγώ δε Κύριος ο Θεός σου ο στερεών τον ουρανόν και κτίζων γην, ου αι χείρες έκτισαν πάσαν την στρατιάν του ουρανού, και ου παρέδειξά σοι αυτά του πορεύεσθαι οπίσω αυτών· και εγώ ανήγαγόν σε εκ γης Αιγύπτου, και Θεόν πλήν εμού ου γνώση, και σώζων ουκ έστι πάρεξ εμού. 5 εγώ εποίμανόν σε εν τη ερήμω, εν γη αοικήτω 6 κατά τας νομάς αυτών. και ενεπλήσθησαν εις πλησμονήν και υψώθησαν αι καρδίαι αυτών· ένεκα τούτου επελάθοντό μου. 7 και έσομαι αυτοίς ως πανθήρ και ως πάρδαλις κατά την οδόν Ασσυρίων· 8 απαντήσομαι αυτοίς ως άρκος απορουμένη και διαρρήξω συγκλεισμόν καρδίας αυτών, και καταφάγονται αυτούς εκεί σκύμνοι δρυμού, θηρία αγρού διασπάσει αυτούς. 9 τη διαφθορά σου, Ισραήλ, τις βοηθήσει; 10 που ο βασιλεύς σου ούτος; και διασωσάτω σε εν πάσαις ταις πόλεσί σου· κρινάτω σε ον είπας· δος μοι βασιλέα και άρχοντα. 11 και έδωκά σοι βασιλέα εν οργή μου και έσχον εν τω θυμω μου 12 συστροφήν αδικίας. Εφραίμ, εγκεκρυμμένη η αμαρτία αυτού· 13 ωδίνες ως τικτούσης ήξουσιν αυτω. ούτος ο υιος σου ο φρόνιμος, διότι ου μη υποστη εν συντριβή τέκνων. 14 εκ χειρός άδου ρύσομαι και εκ θανάτου λυτρώσομαι αυτούς, που η δίκη σου, θάνατε; που το κέντρον σου, άδη; παράκλησις κέκρυπται από οφθαλμών μου, 15 διότι ούτος ανά μέσον αδελφών διαστελεί· επάξει καύσωνα άνεμον Κύριος εκ της ερήμου επ ‘ αυτόν, και αναξηρανεί τας φλέβας αυτού, εξερημώσει τας πηγάς αυτού· αυτός καταξηρανεί την γην αυτού και πάντα τα σκεύη τα επιθυμητά αυτού.

 ΩΣΗΕ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ

 1 ΑΦΑΝΙΣΘΗΣΕΤΑΙ Σαμάρεια, ότι αντέστη προς τον Θεόν αυτής· εν ρομφαία πεσούνται αυτοί, και τα υποτίτθια αυτών εδαφισθήσονται, και αι εν γαστρί έχουσαι αυτών διαρραγήσονται. 2 επιστράφηθι, Ισραήλ, προς Κύριον τον Θεόν σου, διότι ησθένησαν εν ταις αδικίαις σου. 3 λάβετε μεθ ‘ εαυτών λόγους και επιστράφητε προς Κύριον τον Θεόν υμών· είπατε αυτω, όπως μη λάβητε αδικίαν και λάβητε αγαθά, και ανταποδώσομεν καρπόν χειλέων ημών. 4 Ασσούρ ου μη σώση ημάς, εφ ‘ ίππον ουκ αναβησόμεθα· ουκέτι μη είπωμεν· θεοί ημών, τοις έργοις των χειρών ημών· ο εν σοί ελεήσει ορφανόν. 5 ιάσομαι τας κατοικίας αυτών, αγαπήσω αυτούς ομολόγως, ότι αποστρέψω την οργήν μου απ ‘ αυτού. 6 έσομαι ως δρόσος τω Ισραήλ, ανθήσει ως κρίνον και βαλεί τας ρίζας αυτού ως ο Λίβανος· 7 πορεύσονται οι κλάδοι αυτού, και έσται ως ελαία κατάκαρπος, και η οσφρασία αυτού ως Λιβάνου· 8 επιστρέψουσι και καθιούνται υπό την σκέπην αυτού, ζήσονται και μεθυσθήσονται σίτω· και εξανθήσει ως άμπελος μνημόσυνον αυτού, ως οίνος Λιβάνου. 9 τω Εφραίμ, τι αυτω έτι και ειδώλοις; εγώ εταπείνωσα αυτόν, και εγώ κατισχύσω αυτόν· εγώ ως άρκευθος πυκάζουσα, εξ εμού ο καρπός σου εύρηται. 10 τις σοφός και συνήσει ταύτα; ή συνετός και επιγνώσεται αυτά; ότι ευθείαι αι οδοί του Κυρίου, και δίκαιοι πορεύσονται εν αυταίς, οι δε ασεβείς ασθενήσουσιν εν αυταίς.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-